Korzenie

Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. Mt 1, 1 – 17

Może nic nowego nie napiszę, ale genealogie w Biblii dają mi zawsze do myślenia. Żydzi je lubili i mamy wiele świadectw w Piśmie, że kiedy ktoś chciał kogoś poznać (np. historia Tobiasza), to pytał go o ojca, o ród, o to, z jakiej rodziny pochodzi. To pytanie o korzenie – bez korzeni wszystko byłoby zawieszone w próżni. Owszem, pochodzę od Boga, jednak tu na ziemi mam swoich rodziców. Ba! Nawet sam Bóg – Jezus Chrystus – ma swoich rodziców. O tym dzisiejszy tekst – skąd pochodzi Jezus, jakie są Jego ludzkie korzenie.

Bez przeszłości nie ma przyszłości. Ten mało nam mówiący dziś ciąg imion żydowskich pokazuje, że historia zbawienia toczy się od początku i że Bóg się w nią wpisał. On wchodzi również w moją historię, moich przodków, którzy aniołami nie byli. Ale Bogu to nie przeszkadza, gdyż Jego ludzka historia i genealogia również nosi w sobie grzech. Choć Jezus został poczęty w sposób dziewiczy i bez grzechu, to jednak jego korzenie ten grzech mają i w historii Jego rodu to widać. Świadectwem są cztery kobiety, które genealogia wymienia. Każda z nich ma jakąś „trudność”, albo wręcz grzech. Tamar zostaje zgwałcona przez brata, Rachab była prostytutką, Rut nie jest Żydówką, a więc obca, a „dawnej żony Uriasza” to się nawet nie wymienia z imienia – bo tu była kwestia cudzołóstwa.

Jezus nie wstydził się wejść w taki ród z jego historią, która zawiera zarówno piękne karty, jak i haniebne, podłe, grzeszne. Chce również wejść w historię mojego życia i moich przodków – z tym, co tam było piękne, jak również było złe, grzeszne. W sumie ten dzisiejszy tekst, jeśli wejść w niego głębiej sercem i umysłem, ma moc uzdrowić nasze życie. A zupełnie na marginesie, przypominając sobie ostatni ważny dokument Konferencji Episkopatu Polski nt. modlitwy o uzdrowienie z grzechu międzypokoleniowego, to ten tekst pokazuje mi, że właśnie tego grzechu nie ma. Bo choć w tej historii pojawiał się grzech, to jednak nie ciągnął się w pokolenia.

Panie, chcę być wdzięczny za historię mojego życia i moich przodków. To dzięki nim jestem dziś na świecie. I dziękuję przede wszystkim, że Ty jesteś w moim życiu, niezależnie od tego, czy moje korzenie były zdrowe duchowo, czy niekoniecznie. Bo to Ty jesteś jedynym Wybawicielem i Lekarzem!