…jeszcze o pokorze
Pokora – kluczowy element w walce przeciwko chorobom duchowym. Jest – wspólnie z miłością – fundamentem całego życia duchowego. Jak filautía (miłość siebie samego) jest źródłem wszystkich chorób, tak pokora jest lekarstwem na wszystkie choroby. Stąd wniosek, że jeśli nie ma w człowieku pokory, to żadna terapia (przeciwko jakiejkolwiek chorobie duchowej) nie jest zakończona. Cechy pokory: daje olbrzymią siłę serca, która pozwala żyć bez lęku, w autentycznym pokoju serca. Pozwala nam odzyskać zdrowie i prawdziwe poznanie Boga (autentyczne). Wydaje się ona łatwa do zdobycia, lecz tak naprawdę spotyka się ją pod koniec życia duchowego (dojrzałość). Ojcowie rozróżniają dwie formy pokory: wobec drugiego człowieka i wobec...
Czytaj DalejZarozumiałość i pycha – środki lecznicze
Jakkolwiek próżną chwałę (zarozumiałość) i pychę omówiliśmy osobno to jednak remedium na obie jest to samo – pokora. Obie te choroby są ustawione na koniec wszystkich chorób, ponieważ są bardzo trudne do wykrycia, i przede wszystkim do wyleczenia. Z drugiej zaś strony są chorobami, które atakują najbardziej osoby zaawansowane w życiu duchowym. Pozostałe choroby mają charakter bardziej widzialny i „materialny”, a w związku z tym koncentrują się na aspektach bardzie peryferyjnych człowieka – tak te dwie choroby dotykają samego centrum człowieka, jego „sedna”, wnętrza – i w nim mają swoje źródło – stąd są źródłem i fundamentem wszystkich innych chorób. Pokora jest w tym wypadku nie tylko lekarstwem na te dwie...
Czytaj DalejPycha – opis i konsekwencje
Bardzo bliska próżnej chwale (zarozumiałości) – zarozumiałość jest źródłem pychy (w wymiarze najbardziej zewnętrznym), pycha zaś jest szczytem próżnej chwały (w wymiarze najgłębszym i duchowym). Wyraża się w relacjach do drugiego człowieka i do Boga. Pierwsza forma – człowiek czyni siebie wyższym od innych ludzi, lub od niektórych , albo też szuka tej wyższości. Druga forma – dla Ojców jest najgorszą z pożądliwości, może się objawiać jako negacja lub odrzucenie Boga, ale zazwyczaj prezentuje się jako pyszałkowate zaufanie we własne siły i odrzucenie Bożej pomocy, widząc siebie jako źródło wszystkich cnót i w pełni autonomiczny do ich realizacji (1 Kor 4, 7). Charakterystyka choroby Pierwsza forma – Motywy...
Czytaj DalejZarozumiałość – opis i konsekwencje
Zwana również próżną chwałą może pojawić się w różnych formach, ale Ojcowie rozróżniają dwa najważniejsze: dotycząca dóbr materialnych, oraz dotykająca dóbr duchowych[1]. Charakterystyka choroby Pierwsza forma jest prostsza i dotyka człowieka bardziej bezpośrednio i zwyczajnie. Przejawia się w zarozumiałości z powodu posiadanych dóbr (lub tych, które chce się mieć), lub pragnieniu bycia chwalonym przez innych z powody tych dóbr. To może dotyczyć posiadania pieniędzy, wyglądu fizycznego, ubioru lub ozdób ciała, włącznie z różnymi talentami, umiejętnościami manualnymi, wiedzy jaką się posiada. Odmianą tej formy próżnej chwały jest poszukiwanie wysokiej pozycji lub rangi społecznej. Jest ona wtedy złączona z...
Czytaj Dalej