Czym się karmisz?
Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i daje życie światu. J 6, 30 – 35 Jak krótką mieli pamięć Żydzi, którzy przed chwilą widzieli znak – rozmnożenie chleba, po którym chcieli obwołać Jezusa królem, a teraz… znów pytają o znak, znów chcą, by Jezus coś zdziałał, by mogli Mu uwierzyć. Czym się karmię? Bo staję się tym, co jem. Może potrzebuję zmienić nawyki żywieniowe, skoro tak często dopada mnie amnezja tego, co Bóg dla mnie uczynił i na nowo oczekuję od Niego znaku? Tylko jak wtedy ma wzrastać moja wiara? Znów przypomniałem sobie tych wszystkich ludzi z przedświątecznych spowiedzi, którzy raz w roku się spowiadają, w czasie wielkanocnym przyjmują komunię św. i tyle. Czy...
Czytaj DalejAbyście uwierzyli
Szukacie mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. J 6, 22 – 29 Dlaczego szukam Jezusa? Z czym tak naprawdę jest związana moja wiara? Czego szukam, kiedy idę do kościoła, kiedy zaczynam się modlić? O co tak naprawdę mi chodzi? Warto się wczytać w początek dzisiejszej lektury. Ludzie widzą tylko jedną łódź, uczniowie odpłynęli, ale Jezusa z nimi nie było. Potem przypływają inne łodzie, znów nie widzą Jezusa… w tych słowach wyczuwa się pewną bieganinę, poszukiwania, dociekania. Szukają wszędzie Jezusa. I pewnie trzeba się tym zachwycić jakoś, bo dzisiejsze czasy to trochę coś odwrotnego. I wcale nie chodzi tu o tych, którzy są Mu przeciwni, którzy Go atakują. Tacy...
Czytaj DalejPamięć miłości
A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. J 21, 1 – 19 Nie jest wcale łatwo odnajdywać Boga w codzienności. Te różne wydarzenia życiowe tak bardzo koncentrują na sobie (zarówno te dobre, jak i te trudne), że nie zawsze udaje się usłyszeć słowa: To jest Pan! Zastanowiło mnie jednak to, że tym, który te słowa wypowiedział, był ów uczeń, którego Jezus miłował. Dlaczego właśnie on? Może dlatego, że miał w sobie pamięć miłości – tzn. pamiętał, co Jezus uczynił dla nich. Zresztą, on jako jedyny był pod krzyżem i w sposób namacalny dotknął miłości, którą Bóg wtedy właśnie wylał na świat. Znów mnie uderzyło, że to Jezus zaprasza ich na śniadanie. To On przygotowuje im posiłek. Oni się tylko...
Czytaj DalejAby nic nie zginęło
Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło. J 6, 1 – 15 Bardzo mnie poruszyły te słowa. Jezus troszczy się nawet o drobinki chleba, które po jedzeniu mogły wpaść w trawę. Bogu bardzo zależy na tym, aby nic nie zginęło. Podobne słowa zawarł Jezus w swej modlitwie przed męką, kiedy prosi o jedność uczniów i dziękuje Bogu, że nikt nie zginął oprócz syna zatracenia (J 17, 1 – 26). A przypowieści? Ojciec, który cieszy się z odnalezionej owcy, która zginęła, który raduje się z odnalezionej drachmy – a nade wszystko – z syna, który zaginął, a odnalazł się. Bóg nie przestaje szukać tego, co zginęło. Nie macha ręką, nie lekceważy. W tym akurat wydaje się drobiazgowy i dzisiejszy tekst mocno to...
Czytaj DalejPosłuszni Słowu
Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Dz 5, 27 – 33 Tak odzywają się do elit państwowych Apostołowie. Zapytałem siebie samego: kogo ja bardziej słucham? Z jednej strony do słuchania Boga potrzebuję wrażliwości, a ta pojawia się, kiedy dbam o moje zmysły, wyobraźnię, intelekt, uczucia. Bo z jednej strony słowo Boga przychodzi do mnie przez to co ludzkie, co widzialne – Słowo wszak stało się Ciałem, jest Wcielone. Z drugiej jednak – to, co ludzkie może popsuć mój odbiornik Bożego Słowa, rozregulować go. Jeśli moje życie kręci się tylko wokół szumu informacyjnego z telewizji, radia, internetu, tego, co mówią na mieście, plotek, obmowy, niesprawdzonych informacji, złego myślenia i mówienia o innych, itd., to...
Czytaj Dalej