Głęboka cisza
I nastała głęboka cisza. Mt 8, 23 – 27 Cisza jest bardzo pociągająca, choć nie wszyscy dzisiaj mogą ją znieść. W sumie mam wrażenie, że bardzo dużo ludzi nie znosi ciszy. Jakieś krótkie tylko epizody, ale nie żeby mieć jej tak więcej w życiu. Czują, że mogłaby ich „zabić”. W pewnym sensie mają rację. Ale to nie cisza zabija lecz to, co w tej ciszy mogą spotkać. Bo tu nie chodzi o to, czy mam warunki do ciszy czy nie, tylko czy dam jej przestrzeń w moim sercu, czy pozwolę na nią. A ponieważ w tym sercu wiele się dzieje (w centrum mnie samego) i nierzadko boję się spotykać z samym sobą (w ciszy – to jest warunek do spotkania), więc ciszę czymś zagłuszam. Cisza prowadzi mnie też do wolności. A czyni...
Czytaj DalejObym wytrwał
Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł wesprzeć. Mt 8, 18 – 22 Te słowa nakierowały mnie na moje serce, któremu zadałem pytanie: W czym lub kim pokładam nadzieję? Gdzie jest moje zabezpieczenie? Lisy mają nory i ptaki gniazda. Ważne, by w swoim sercu nie próbował robić nory lub gniazda dla siebie ani dla Boga. To nie Pan ma znaleźć bezpieczeństwo w moim sercu, lecz ja mam złożyć całe moje życie w Jego ręku. On jest moim jedynym zabezpieczeniem. Nie mam budować nory czy gniazda, gdyż mój Pan jest w ciągłym ruchu. Tak, jak moje życie, tak i Jego (przede wszystkim Jego) jest dynamiczne. Ważne, by mój dynamizm był nakierowany na Niego, bym szedł za Nim, a nie próbował grzebać umarłych. To, co we mnie umarło...
Czytaj DalejCoś szczególnego
I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Mt 5, 43 – 48 Wielu chrześcijan uważa, że chrześcijaństwo polega na tym, by być dobrym człowiekiem, życzliwym dla wszystkich, a wtedy wszystko będzie dobrze. Można tak żyć, prawda. Ale niekoniecznie na tym polega chrześcijaństwo. Bo co mnie wtedy wyróżnia jako chrześcijanina? Poczułem dziś, że mam być kimś szczególnym, mam robić coś, co będzie szczególne. A tym czymś jest właśnie miłość nieprzyjaciół, wrogów, ludzi mi nieżyczliwych, odrzucających mnie, obrażających, krzywdzących mnie, nagabujących, odpychających, itd. To wejście w krzyż, bo na tym to wszystko polega. Drugi człowiek może być (i często jest) dla mnie krzyżem, a im jest to...
Czytaj Dalej