Diament w glinie

Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych… 2 Kor 4, 7 – 15 Co jest tym skarbem? Chwilę wcześniej czytamy o chwale Bożej i bez wątpienia skarbem, który w sobie noszę jest sam Bóg, który zamieszkuje najbardziej intymną i głęboką część mnie. Ale jak mówi św. Ireneusz z Lyonu „Chwałą Boga jest człowiek żyjący”, a wiec tym skarbem jestem również ja – moje prawdziwe ja (nie to, które jest fałszywe i często pokazuję je na zewnątrz jako fasadę). Bo czyż skarbem nie jestem również „ja” – w którym Bóg zechciał zamieszkać? Skarb jest bardzo cenny, wartościowy. To diament przechowywany w glinianym naczyniu. Ale nie zawsze wierzę i uznaję jego wartość. Zbyt małą mam komunikację z tą...

Czytaj Dalej

Wolność to wybieranie

Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli… Mt 13, 10 – 17 Dlaczego Jezus mówi w przypowieściach? Przypowieść to taki gatunek, który jednocześnie coś odsłania i coś zakrywa. Odsłania – bo próbuje przybliżyć np. rzeczywistość królestwa Bożego za pomocą mówiących mi coś obrazów, ale zarazem coś zasłania, bo owo królestwo jest zaledwie „podobne do…” – a nie jest z tym tożsame. Przypowieść ma też moc, by dotknąć czułych strun w moim sercu, poruszyć je i niejako „popchnąć” w dobrą stronę. Ale ma taką moc wtedy i tylko wtedy, kiedy ja na to pozwolę. A Jezus dziś wyraźnie mówi, że można nie pozwolić. Moje serce może stwardnieć, uszy się...

Czytaj Dalej

Oby było „dobrze”

Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Mt 10, 1 – 7 Jeśli robię dziś drugi wpis, to musi być chyba „klęska” urodzaju. No i niech będzie. Bo mocno mnie uderzyło, do kogo jest to dzisiejsze słowo skierowane. Ono zawsze ma tego samego adresata, ale dziś to widać niesamowicie mocno. Mój poprzedni wpis mówił o tym, że jak jest za dobrze, to niedobrze. A dotyczyło to Izraela, narodu wybranego, tego, z którym Bóg się związał przymierzem trwałym i niezmiennym. W ewangelii też Jezus mówi do wybranych Apostołów, by nie szli do pogan ani do samarytan, lecz do owiec, które poginęły z domu Izraela. Mówiąc naszym językiem, to słowo jest skierowane nie do niewierzących, nie do tych, co nie chodzą do...

Czytaj Dalej